නතාෂා සහ මම
- Post 10 November 2020
වැ
රෙන් ගසනා
හඬක් නික්මී
සැලෙමි පැකිලෙමි
රැඳෙමි බියවෙමි
හිත හදාගෙන
නෙත පියාගෙන
සෙමෙන් ගොස්
දොර අවදි කරනෙමි
අවාරේ පිපි මල් මිටක්
ගෙන
පොඩි නතාෂා හිඳී දොරකඩ
කොතෙක් නම්
ස්තුති කරන්නද
ඇයට මේ සුන්දර උදෑසන
වසා දා දොර
නැවත පැමිණෙමි
මගේ කුටියට
පුරුදු විදියට
මන්ද්ර ස්වරයෙන්
ගැයෙන ගීයක්
ඈත අහසේ පාවෙමින්
මල් සුවඳ
ගෙයි ඇවිදිමින් ඇත
සැලුණු හද හඬ
තව නිවී නැත
නිල්මිණී සිරිවර්ධන
© JDS
