ඒ මතක මව්බිම
- Post 06 January 2020
සි
තියම් පොතක පිටුවක
ගණ ලේ තිතකි සයුරේ
මැදියම් රැයක සිහිනෙක
සසැලී දුකින් ඇහැරේ
සාගිනි සිංහ ජය දද
යට ළතැවුලින් වට වී
නිල්වන් සයුරු රළ මැද
මට මව්බිමක් තිබුණි
දුක් වනවදුලු පීරා
හිස් ළයමඩල කණිමි
සුමිතුරු මතක ඇටකටු
වැළලූ තැනක් සොයමි
දුහුවිලි නැගෙන මංවල
දුහුවිලි මතක විසිරේ
දුහුවිලි වැසුණු මව්බිම
දුහුවිලි යටම වැතිරේ
මෝසම් සමය කාලෙට
තාමත් රෑට පාලුද?
සෝබර අඳුර විනිවිද
හාමත් කුරුළු ගී වෙද?
මෘදු වැසි වැටෙන රෑ මැද
දුක් දිය කඳුරු ඉතිරේ
තුඟු මතකයන් කඳු මෙනි
කඳු සැඩ නලින් නොසැලේ
වෙඩි වැද වැටුණු මිතුරනි
හදවත ඔබේ සොහොන ය
දිවි විඳ නිවුණු සොයුරනි
මදහස සදා නිවන ය
දැන් රෑ අඳුර ඇවිදින්
තරුවෙන් තරුව දිස්වේ
නන්නාඳුනන සුළඟින්
දුක් දිවි බඳුන හිස් වේ
හදවත, මතක චිතකය
චිතකය තුළම දැවෙමි
මතකය මගේ මව්බිම
මතකය තුළම නිවෙමි
රෝහිත භාෂණ අබේවර්ධන
© JDS
