ආවස්ථික පිරිවැය
- Post 19 September 2018
වලාකුළු සළු ආයෙ අලුතින්
මේ වෙලාවේ ගන්න බෑ
දෙදෙනාම ගියෝතින් සාදයට
දෙදාහක් දී එන්න බෑ
ඒත් නොගිහින් ඉන්න බෑ
එ'නිසා ඔයා යන්න තනිවම
එකම අවසන් විසඳුම
කියා දුන්නා සඳවත
ඉතින් එහි සඳු නැතිව යනකොට
හිරුට අලුතින් ඇඳුම් මොකටද?
සඳ දියෙන් සෝදා සදා ඇය
අතට දුන් රතු පරණ කමිසය
තැලුම් පිසදා සිතිජ ඉවුරේ
එල්ලුවා මම පරිස්සම් ලෙස
පහන් තරුවේ මුහුණ මැළවී
බදා උන්නා සඳේ උරහිස
එදා දවසෙම
බැස නොගිය උණුසුම නිවන්නට
දෙදාහෙන් හරි අඩක් වෙන්කර
දෙන්න වූවා වෙදැදුරා වෙත
තුන් රෝද රථ පැතුවෙ නැතුවට
හැරී ආපසු බලන ඩිංගට
අනෙක් අඩ ෆාමසිය ඩැහැගෙන
"දැන් ඉතින්...ඕන වෙන්නෑ යන්න තනියම"
හිස්ම හිස් අත සැහැල්ලුවකුත්
අරන් ආවා උනත් ම'සිතට
නොකී මෙවදන් අසන් සකිසඳ
අලුත් දිවියට සුභ පතන්නට
හීනියට අඩියක් ගසන්නට
එක වරුවකට
දුක්ඛ අහසෙන් ඈත් වෙන්නට
අදත් ඉඩ නොලැබෙනා හේතුව...
සීමිත කෙස් පමණකින්
අසීමිත වූ තට්ටය
වසා ගන්නේ කෙලෙසද...?
ඉගෙන ගත් පාඩම බව
සිහියට ගනින් සුමිතුර.
වසන්ත ප්‍රදීප් හෙට්ටිආරච්චි
© JDS
