JDS Sinhala

මා බිඳුණු කටහඬ

නගන්නට මා කටහඬ
ඉඩ දෙනුව මා හට
විසින් නුඹේ උස් ස්වරය
සිඳලූයෙන් මා බොටුව
නුඹේ පා ලකුණු යට
මගේ කටහඬ සිර ව
වියැකි ගොස් ඇත
එසේ වුව සෑම විටෙකම

අඳුරගන්නම බැරි අඳුරක

අඳුරට
මං කැමති
කවි කැලැත්තෙන හින්දයි
අඳුරගන්නම බැරි.

ගන්න ඔය
කවි රොඩුබොඩු
අහකට

ගර්භාෂයක පාළුව

හීනිම හුළඟකට වුව
අවදිවෙන නාටු මල් ගස
කවුළුවට සන්කොට
බිඳී කළු සුදු සිහින ලොව.

ලේ සිඳුණු සඳ පළුවක්
තාරුකා දෙක තුනක් හතරක්
වලාකුළකින් කොටසක්

ඉතින් නික්මිය හැකිය

වසන්තය මැද වුවද
ඉතින් කම් නැත සොඳුර
නුඹට රිසි නම් නික්ම ගිය හැකිය...

ඉවුර අස උණ පඳුරු
නුඹ ව විමසිය හැකිය;
උද්‍යාන බංකුවට
අපව සිහිවිය හැකිය

පෙම්වතියන්නේ පෙම්වතියන්නේ මහා සාගරේ

ඉපැරැණි පාළු දෙවොළක
වර නැගෙයි ප්‍රේමය

හුරු අත් නුහුරු කර
නුහුරු අත් හුරු කර
දවා හද සඳුන් දර
වඳී ඔබ ඔබෙ පිළිරුව

සුළැඟිල්ල

නිරිතදිග මෝසමක අවසන
වප් මහේ දිලිසෙන සැඳෑවක
"පුතා"යැයි නම් කළ
මිනිබිරියකගෙ හද කැන
ස්නේහයම නිදහන් කළ
සීයාගෙ සුළැඟිල්ල යළි හමු විය

"බජිරි කුඩමැට්ටා පෙරළා