JDS Sinhala

දිවා උණුහුමට යටව

නගරයේ කුලී කාමරයක
දිවා උණුහුමට යටව
ඔබ හුදකලාව හිඳින කලට
ගිනි උඳුනක් මෙන් දැවෙමින්
වරුසාව අපේක්ෂාවෙන් කවුළුව අසල

කරාමයෙන් ජල බිංදු ගැලවී වැටෙයි
රත් ව ගිය අලුමීනියම් බේසමට

සන්ධ්‍යාව ගෙවුණි

ගිගුම් දෙන කොළොම් තොට
හැඩක් නැති අහස් කුස
සිරිත් ලෙස අනන්තය හා ගැටුණි
තවත් එක් සැඳෑ වරුවක් සෙමෙන් අමතකව
අළුත් අඳුරක් ළදලු ලා වැඩුණි
රිදුම් දුන් හදක් මාවතේ දුර ඇවිද ගිය
පා ලකුණු වසත් වැස්සෙන් මැකුණි
අතින් ගත් අත් අකුරු බරින් වැඩිවූ බැවින්...

පලා යමි ඈතින් ඈතට

එළියෙන්. අන්ධ වූ විට දෑස
දැන ගනි අඳුර කොතරම්
හොඳද යන වග,

පලා යමි ඈතට.ඈතට.ඈතට.
සැඟවෙමි අඳුරු වන ගුල්මක
සොයා ගනු නොහැකි වනු
පිණීස ලෝකයට

තෛපොංගල් සහ මගේ ගම

වළා කෙඳි පාවෙන
නිල්වන් අහස් කුස...
රෑ කල මුදුන් වීගෙන
ගමට ඉහළින් පායන
කලා පිරි රන් සඳ....
පෙන්න - පෙන්නා දිවා රෑ
පිඬුකොට අනාගත්
උණු බත් මිටෙන් මිට කැවු

නවතිමි

කලපු අහස කොන්කළ
ලෝකෙ කැතම ඉර
පනිනකොට මූදට,
සුදු ඇඳන් බාග හඳ
බාගෙට නැඟගෙන
අහසට

හැඬුම්බර ලිහිණියෙක්

හිත - වත...!

දැන්
කිසිත් නැත
ශේෂයකුදු ඉතිරි වී නැත..
නැත..එලෙස නොම වෙත
කිසිත් නැත.
කිසිවක් නැත්තේ ද නැත.
එහෙත් නිදහස් ය හිත
කල්ප කාලයකට පසුව